Koruyamadık affedin çocuklar!
Adana da, kız öğrenci yurdu yandı,İçimiz yandı,
Yürekler, ocaklar, çocuklar yandı,
Sonuç?
İnsan hayatının sudan ucuz olduğu ülkemizde,
Koruyup yaşatamadığımız küçücük fidanlar yandı.
*
Hiç birini tanımıyordum,
Tanımıyordunuz.
Ama kara haberi duyduğumuzda hepimiz biliyorduk,
Bizim ülkemizde çocuk ölümlerinin sudan ucuz olduğunu,
Çünkü bizim ülkemizde,
Canın değil, sadece siyasetin değeri olduğunu.
*
Sorumsuz sorumluların suçlu arayıp,
Suçu olanların da korumaya alındığı bu kirli düzen içinde,
Kendimi o kadar kötü,
Ve o kadar sorumlu hissettim ki,
Binlerce kez özür dilemek,
"Affedin bizi koruyamadık sizi " diye,
Hıçkıra hıçkıra ağlamak istedim.
*
Sizlere yaşama hakkı,
Sizlere hayallerinizin peşinden koşma...
Sevme, üzülme, isyan etme hakkı çok görüldü çocuklar,
Uçurtma uçuramadınız,
Ağır geldiniz hayata sizi büyütemedik çocuklar,
Peki, nerede bu büyüklerin büyükleri,
Neden koruyamıyoruz büyümeye uğraşan çocukları?
*
Affedin çocuklar,
"Uyanın, kalkın, dışarı çıkın" diye bağıracağım ama çok geç,
Artık sizin için çok geç,
Ama başka çocuklar ölmesin diye,
Sorumsuz sorumlulara bağırıyorum;
"Kalkın, uyanın, çocukları öldürmeyin" diyorum.
Susmayın.
Sorumsuzluktan korkun, susuzluktan korkmayın diyorum.
*
Diyorum çünkü...
İhmal ve vurdumduymazlığın getirdiği acılardan,
Travmalardan,
Bocalamaktan,
Lanet etmekten bıktık artık.
Yaşama sevinci yaratma çabasıyla kalkamadı Adana kız yurdunda,
Uyuyamadığı uykularından uyanamayan çocuklar.
*
Her şey öyle kirli,
Ve her şey o kadar yapmacık ki,
Devletin inisiyatifi Cemaatlere bıraktığı ihmaller silsilesinde,
Bakanı, Milletvekili, Valisi, Müdürü çıkmış,
Anlamsız ve donuk gözlerle devlet adına konuşup duruyor.
Oysa biliriz ki,
"Sıfatlar" kalkınca geriye sadece "gerçekler" kalır.
Gerçek ne mi?
Yangın merdiveninin kilitli olduğu kız yurdunda,
12 insanımızı cayır cayır yaktı vicdansızlar.
